برای اینکه بتوانیم درباره لیبل حرارتی صحبت کنیم ابتدا باید بدانیم لیبل چیست و چه نوع دسته بندی هایی دارد. لیبل ها عمدتا کاغذی هستند و اطلاعات مفید و لازم در مورد کالاها روی آنها ثبت شده و به آن کالا چسبانده می شود. لیبل ها انواع مختلفی دارند که می توان به عنوان نمونه از لیبل کاغذی، لیبل شیشه ای، لیبل متالایز و لیبل ژله ای نام برد. حالا که منظور از لیبل را متوجه شدیم، می توان درباره انواع لیبل های حرارتی بهتر صحبت کرد. در صنعت، لیبل های کاغذی را به دو دسته حرارتی مستقیم یا Direct thermal و انتقال حرارتی یا Thermal transfer تقسیم می کنند. اما چه تفاوتی در این دو نوع لیبل وجود دارد؟ مزایا و معایب هر کدام چیست؟ در ادامه مطلب به این سوالات پاسخ خواهیم داد.
لیبل حرارتی مستقیم:
در تولید لیبل حرارتی مستقیم ، از نوعی ماده شیمیایی به نام رزین بر روی بیرونی ترین لایه کاغذ استفاده می گردد و عمل چاپ روی کاغذ به وسیله گرما دادن از طریق یک المنت حرارتی صورت می گیرد و در نتیجه این گرم شدن رزین، طی یک فرایند شیمیایی، متن یا تصویر دلخواه روی کاغذ ایجاد می شود. موارد مصرف این نوع لیبل در ثبت اطلاعات کالاهای فروشگاهی از جمله نام کالا، قیمت کالا، بارکد و … است. این لیبل ها در بازه زمانی چند ماهه به علت حساسیت نسبت به نور مستقیم و گرما تخریب می‌شوند و چون گردش کالاهای فروشگاهی بسیار سریع است این زمان مشکلی برای فروشگاه ایجاد نمیکند و به واسطه راحتی کار با آن نسبت به لیبل انتقال حرارت، مورد استقبال بیشتر فروشگاه ها قرار گرفته است. این نوع لیبل در ترازوهای فروشگاهی به وفور استفاده می شود.
نوع دوم لیبل های انتقال حرارت هستند که المنت گرمایشی پرینتر با ذوب کردن ریبون عمل چاپ روی لیبل را انجام می‌دهد که با توجه به نوع ریبون میتوان چاپ با رنگ های مختلف را انجام داد.
نکته مهم این است که تنظیم قرار گرفتن لیبل و ریبون روی هم باید دقیق باشد. این حالت از چاپ ماندگاری طولانی تری دارد و به این جهت موارد مصرف آن در ثبت اموال شرکت ها، لیبل گارانتی و … می باشد.
شاید این سوال مطرح شود که از کجا تفاوت بین این دو نوع لیبل را میتوان تشخیص داد. این تفاوت به راحتی قابل تشخیص است و کافیست با جسم نوک تیز روی لیبل بکشید که اگر لیبل سیاه شد لیبل چاپ مستقیم است و اگر لیبل بدون تغییر باقی ماند لیبل انتقال حرارت می باشد.